Marsala – Fami guerra e chiantu

Si penzu a picciuttanza

mi smovinu li peni;

a pani di balanza

e vuci comu i jeni.

Me’ patri sutta u ferru,

me’ matri o’ stricaturi,

i figghi mezzu u steru

e privi d’un muccaturi.

Lu ‘mernu era ‘mernu,

l’istati era istati,

ci penzu e mi custernu:

criscivamu dannati.

Chiù nicu assai di mia

puru me’ frati Pinu

all’anti ddà cu mia

a torcisi lu schinu.

U pani era particula,

‘nnà panza tanta dica,

facivamu a firmicula,

circavamu a muddica.

A guerra quantu straziu,

li guai cu la pala,

Cristu ti ringraziu,

pi morti di MARSALA.

Questa voce è stata pubblicata in Poesie dialettali siciliane e contrassegnata con , , , , , . Contrassegna il permalink.

Rispondi

Inserisci i tuoi dati qui sotto o clicca su un'icona per effettuare l'accesso:

Logo di WordPress.com

Stai commentando usando il tuo account WordPress.com. Chiudi sessione /  Modifica )

Foto Twitter

Stai commentando usando il tuo account Twitter. Chiudi sessione /  Modifica )

Foto di Facebook

Stai commentando usando il tuo account Facebook. Chiudi sessione /  Modifica )

Connessione a %s...