A matina l’urienti
porta gioia a mai finiri,
ogni anima è cuntenti
e ci crisci li rispiri.
Porta u munnu lu caluri
l’aurora chi biddizza,
sapi criscini l’amuri
tanta duci a sò frischiza.
L’acidduzzu ‘ncelu canta
dici grazzi a la natura,
‘stu chiaruri si lu vanta
si sazzia d’aria pura.
Quant’è granni la natura
porta o munnu tanta festa,
celu e terra si culura
cu talia alluccutu resta.
Crisci u cori di la genti
duci, duci, fa lu visu,
campi senza fari stenti
e ti trovi ‘mparaddisu.
L’aurura, un granni specchiu,
crisci a terra ‘nnàmurata;
nun mi fa sintiri vecchiu,
mi ‘ncuruna la jurnata.
Suddisfattu vardu e cantu,
Scrivu usannu la misura,
a natura va lu vantu,
sappi farinni l’aurura.