‘U scarpareddu cu la varva lasca
di st’ebbica, dinari u ‘ nni vusca
ncira l’u spau, spampina la nasca
pass’a’ jurnata,cu la testa ‘nfusca.
Nnarbuliatu : l’a’ tigna s’arraspa
e si l’a’ scuitta puru cu la musca
t’assurtigghia l’a sola cu la raspa
zappa furmentu, arricogghi ciusca.
Poviru scarpareddu, e’ arruvinatu
ti ‘nnimica : pi fin’a’ maistranza
du pugressu, si senti cannannatu
ti campa sempri a pisu ri’ valanza
ricoggh’i’ rispiri, privi di sustanza
e sulu d’abbili, si inchi l’a’ panza.