’A facci di l’omu è libbru apertu
nun ‘nzi’ stanca mai di scavari
liggiuta dun’occhiu beddu spertu
‘a bona crianza, ’à voli raccuntari.
Cu sapi amari l’a’ bbòna sucita’
u ’nni scrivi malefica rumanza
e quannu ti dici, l’amuri cista’
ti simina ciuri, pi bòna crianza.
L’omu di bòn ‘nzenzu sa capiri
dunni truvari amuri e ristori
e p’a’ vita : si crisci l’i’ rispiri.
ti scrivi canti, e culonni sùnòri
ten’un labbru ginirusu chi ci riri
uffrennut’ù caluri d’u’ s’o’ cori.