Scrivu  a  perditempo

mi  trovu  l’u’  chiffari

alluntan’u’ malu tempu

tra  dormiri  e  mangiari.

A  nuddu  fazzu  tortu

s’a’  vita  m’a’  sazziu

scrivennu  mi cunfortu

l’u’   senzu  :  l’àrricriu.

Iu  speru  di  campari

e  godimi  stu  munnu

i’  miraculi,  i’  dinari

i  lassu  dunni  sunnu.

Vurrissi  c’u’  pinzeri

sapissi   diri….. tantu

l’occhi du granni speri

senza  marcari  chiantu.

Vullissi  c’u’  guvernu

chi   fussi   miràculatu

ci alluntanas’ù nfernu

da fratellanza cunzulatu.

Scrivu e soffr’à smania

cu  ‘nzugn’u’  scinziatu

nno  munnu, tanta aria

è ’ l’omu,  è senza ciatu.

Scrivennu dugnu pocu

pi  sta  gnùranza  vera

ma cantu e dugnu sfogu

a   sta  vecchia  cafittera.