A soffriri l’a’ fami sunnu tanti
e stenninu li manu senza affrunti
nun ‘mbastanu l’i prieri di li santi
a panza, nu ‘zi’ inchi di raccunti.
Ni ‘ncontri cintinara pi li strati
basta chi l’i tali, l’a’ testa scotta
ch’i figghi mrazza parinu nzinzati
di fami è chiantu fannu, li ricoti.
E all’ura : l’u’ pugressu dinni stà
s’u campari, divintau nna pazzia
’a maggioranza abbrazz’à puvirtà
e nni sta fudda, trova l’a strania.
S’a terra scota comu nna furnaci
e ù vili ammazza è paa pi cuntanti
s’ù cori màrturiatu assuppa e taci
comu po’ fari tu : agghiri avanti.
Dunn’è ‘a liggi : chi fa stu guvernu
s’i’ nostri cori vennu, assurtigghiati
s’u populu e’ ridduttu ni ‘lu ‘nvernu
quali putiri : hannu ‘i magistrati.
Si l’omu, t’ arridduciu l’i’ rispiri
Iu ripetu: ‘u pugressu dunni sta’
s’a’ mafia tennu mmànu l’u putiri
e ù populu soffr’a’ fami e libirtà.
Si l’à vita, addivintau dispirazioni
e ù populu ti campa scungirtatu
su munnu un trova mai cunzulazioni
chistu pi nui: e’ un pugressu mancatu.