L’acqua

L’acqua surgiu nno munnu pi distinu,

ci  fa di  specchiu:  a  lu suli biunnu,

fa  di  la terra : un  granni  jardinu,

senza l’acqua un cuntass’u munnu.

Mai si stanca nni l’u’ so’ caminu

dintra la terra si nni trasi nfunnu,

senza l’acqua  l’omu passa i guai

n’àpplausu : p’u’ beni chi ‘nni  fai.

Di l’acqua, ‘nni  facemu milli usi,

nn’arrial’a’  vita, tantu  ginirusa

nni  l’i’ trvagghi trasi, cusi, e scusi

‘nni  sapi  fari   à vita,  armuniusa:

Puru si cunti quattru coccia spusi,

sunn’ai l’acqua la vita, è cunfusa,

l’omu  si  dissita  sciaqua, e  dici,

grazz‘a natura, chi l’acqua ni fici.

Nni  sapi  arrialari : a tutti  à vita,

l’omu : mezzu l’acqua si cunchia,

l’acqua no munnu a campari ni’nvita,

dunni  c’e’  l’acqua,  l’omu  s’arricria.

Un  c’e’ bisognu, di  essiri  cuntita,

cu fici l’acqua : avia tanta mastria,

ù specchiu du munnu, l’à biddizza,

dunni c’e’ acqua, tu trovi ricchezza.

All’omu : sapi  daricci  l’a’ vita,

all’universu, ci  duna  l’u ciatu,

tutt’à natura trov’à campa vita,

senz’àcqua,ù munnu è dannatu.

Nui l’aduramu pi quantu è squisita

‘a mugghiu  cosa: chi fici’ ù CRIATU,

mezzu l’acqua, ni criscem’ù senzu,

ni dun’à vita senza, ù  ricumpenzu.

Questa voce è stata pubblicata in Poesie dialettali siciliane e contrassegnata con , , , , . Contrassegna il permalink.

Rispondi

Inserisci i tuoi dati qui sotto o clicca su un'icona per effettuare l'accesso:

Logo di WordPress.com

Stai commentando usando il tuo account WordPress.com. Chiudi sessione /  Modifica )

Foto Twitter

Stai commentando usando il tuo account Twitter. Chiudi sessione /  Modifica )

Foto di Facebook

Stai commentando usando il tuo account Facebook. Chiudi sessione /  Modifica )

Connessione a %s...