‘U Criatu  fici  cosi ‘ntirissatanti

E’ tanti c’un li’ poi macu cuntari

Tu scopri chiddi chiu’ ‘mburtanti

Quann’e’ chi  l’i finisci di gustari.

A  vita l’a’  trovi,  a’ primu postu

A sicunnu postu : Amuri e surrisu

E s’a’  furtuna,  ridduci l’u’ costu

P’a strata, scavi  u’ “ PARADDISU”.

Cu regna supr’a’ terra gioi cunta

e   u’ beni du CRIATU ti l’u vanta

com’u’  suli  ogni matina spunta

E ogn’ura d’u’  jornu sempri canta.

Trovi   duci ,l’ a’ friscura  du’  locu

e ‘u’   virdi  di l’arifu appena natu

abbrazzari l’a natura, unn’e pocu

l’omu  trova ‘ncorpu  tantu ciatu.

L’omu scavannu trova l’u’ culuri

assemi a  l’a’ terra, celu e’ mari

e cuntinuv’a’ fari l’u’  ‘nvinturi

ti penza l’UNIVERSU scunfinari

Ti basta chi riflitti p’un mumentu

poi capiri com’e’ fatt’u’ munnu

cu teni ciriveddu nun fa’ stentu

sprufunna cel’e’  mari no’ nzicunnu

Gia’ chi sti cosi,nni fannu cuntari

avemu  di, ringraziari l’u’ CRIATU

putemu  dari segutu  a’  campari

nni fici tuttu , nenti sa’ scurdatu.

PI  nnui cunta assai l’a’ saluti

basta chi curtivamu tantu amuri

l’anima unn’e’ cannila chi s’astuta

picchi  e’  biniriciuta d’u’ SIGNURI.